از نظر مسافران، فراموش نشدی ترین نوع جابجایی در بین انواع روش های ترانزیت، حمل و نقل هوایی است و از دلایل این امر می توان به سرعت و کیفیت جابجایی اشاره کرد. این روش از ترانزیت تنها مختص به حمل مسافران نیست و در مورد جابجایی کالا نیز به عنوان یکی از مورد علاقه ترین روش ها برای تاجر ها و دارنده های کسب و کار های بین المللی شناخته می شود. در طی این مقاله، شما با این روش، یعنی حمل و نقل هوایی کالا، مزایا و معایب، و انواع آن آشنا خواهید شد. با ما همراه باشید.
آنچه باید بخوانید.
همانطور که از نام این عبارت پیداست، به هر گونه جابجایی مسافر و یا کالا، که از طریق وسایل نقلیه ی هوایی صورت بپذیرد، حمل و نقل هوایی می گویند. این وسیله اغلب، هواپیما ها را شامل می شوند و عملیات جابجایی، توسط ایرلاین ها و فرودگاه ها به انجام می رسد.
حمل و نقل هوایی کالا یا محموله‌های تجاری، با هواپیماهای مخصوص مانند هواپیمای غول پیکر بلوگا، از کشوری به کشور دیگر ارسال می‌شود. این نوع حمل و نقل، سهم زیادی در فعالیت تجاری کشورها دارد، به شکلی که اکثر افراد، آن را به عنوان یکی از شاخص‌های رشد اقتصادی در نظر می‌گیرند. بنابراین توسعه این صنعت حمل و نقل، باعث گسترش فعالیت‌های اقتصادی و افزایش سطح اشتغال در جامعه و نیز توسعه گردشگری می شود. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و توسعه حمل و نقل، خدمات حمل و نقل هوایی حرف اول را می‌زند.
همانطور که اشاره شد، مهم ترین ویژگی و مزیتی که در حمل و نقل هوایی وجود دارد، سرعت انجام آن است که نسبت به سایر روش ها، تا حد زیادی بالاتر است. کیفیت جابجایی (که بیشتر در مورد جابجایی مسافر مد نظر است) و همینطور امنیت جابجایی نیز از دیگر مزایای این روش ترانزیت است؛ در واقع می توان گفت که در حمل و نقل هوایی کالا، درصد وارد آمدن آسیب های فیزیکی به کالا تقریبا نزدیک به صفر است.
تمامی این مزایا باعث شده تا حمل و نقل هوایی به یکی از پر هزینه ترین روش های جابجایی تبدیل شود؛ در واقع پر هزینگی را می توان بزرگترین عیب این روش دانست و اغلب شرکت های نوپا هم به همین دلیل ترجیح می دهند که از سایر روش ها برای صادرات کالای خود بهره ببرند. عیب دیگر این روش، محدودیت جابجایی برای کالاهای خاص و سنگین است؛ بسیاری از کالاهای بزرگ و سنگین، از طریق سیستم حمل و نقل هوایی قابل جابجایی نمی باشند.
سه شاخصه ی مهم در رابطه با حمل و نقل هوایی وجود دارد که شامل زمان جابجایی، حجم بارگیری و هزینه می شود. در واقع این سه پارامتر باعث به وجود آمدن انواع روش های حمل و نقل هوایی می شود؛ روش هایی که از نظر کیفیت جابجایی هیچگونه برتری نسبت به یکدیگر ندارند و تاجران باید بر اساس نوع نیاز و وضعیت کالا های خود یکی از آن ها را انتخاب کنند. به طور کلی و بر اساس این پارامتر ها، حمل و نقل هوایی به سه دسته ی “پرواز چارتر”، “پرواز سیستمی” و “پرواز بازرگانی” تقسیم بندی می شود. در ادامه هر یک از این روش ها به طور خلاصه شرح داده شده اند.
هنگامی که کل فضای داخلی یک هواپیما و تمامی صندلی ها و انبار های آن در اختیار یک شرکت یا سازمان خاص قرار بگیرد، آن پرواز به “پرواز چارتر” موسوم می شود. با این روش امکان جابجایی هم مسافر و هم کالا فراهم است و به علت استفاده از مسیر های نزدیک و کم ترافیک، سرعت جابجایی و تحویل نیز تا حد زیادی بالا می رود.
معمولا آژانس های گردشگری، تیم ها و ارگان های ورزشی، سازمان های دولتی و تمامی نهاد هایی که به جابجایی تعداد زیادی از پرسنل خود نیازمندند، پرواز چارتر را انتخاب می کنند. نکته ی مثبتی که در پرواز های چارتر وجود دارد این است که با وجود سریع بودن آن و دربست بودن هواپیما، افزایش قیمت در آن وجود ندارد و حتی در برخی از موارد هزینه های جابجایی در آن می تواند پایین از سایر روش های جابجایی باشد.
این نوع از پرواز درست مشابه پرواز چارتر است با این تفاوت که در این روش امکان تغییر در جزییات بلیط خریداری شده از جمله تغییر زمان پرواز نیز وجود دارد. در واقع پرواز سیستمی پروازی است که شما می توانید از چند ماه قبل نسبت به خرید بلیط آن اقدام نمایید و در صورت تغییر برنامه ی سفرتان، هر زمان که مایل بودید تعداد بلیط و یا ساعت پروازتان را تغییر دهید.
فراموش نکنید که در پرواز های چارتر چنین امکانی وجود ندارد. همین نکته باعث شده تا پرواز های سیستمی کمی پر هزینه تر از پرواز های چارتر باشند و قیمت بلیط های آن، بسته به شرایط مختلف بازار، دارای نوسان باشد. علاوه بر این بهتر است بدانید که قیمت بلیط ها در پرواز های سیستمی، بر اساس رده ی سنی طبقه بندی می شود.
این روش از پرواز تنها مختص جابجایی کالا است و به همین دلیل هم از قوانین و مقررات بین المللی خاصی تبعیت می کند. پرواز های بازرگانی خود به دو روش “فریت” و “کارگو” تقسیم بندی می شود. روش اول برای جابجایی کالای های مسافران سفر های طولانی مورد استفاده قرار میگیرد و به همین دلیل هم معمولا در این روش از هواپیماهای معمولی و یا مسافربری استفاده می شود.
روش دوم یا “کارگو” که روش مورد علاقه ی تاجران است، به حمل کالا های تجاری اختصاص دارد و نسبت به کارگو بسیار مقرون به صرفه تر می باشد. در این روش کالا ها به صروت گروهی و طبق پروتکل های جابجایی هوایی، بارگیری و منتقل می شوند. البته فراموش نکنید که ترانزیت کالا نیز دارای شرایط و تعرفه های خاصی است که یک تاجر باید به تک تک آنها توجه کافی داشته باشد.
این روش، برای بازرگانان و تجار است که قصد دارند کالای خود را به کشورهای دیگر صادر کنند، یا از خارج از کشور، به ایران وارد کنند. این‌ها از شیوه کارگو استفاده می‌کنند.
این روش برای افرادی استفاده می‌شود که قصد دارند به خارج از کشور مهاجرت کرده و کالای منزل خود را به همراه خود ببرند. بهترین راه برای حمل و نقل لوازم منزل، حمل و نقل هوایی به روش فریت بار است. هم در زمان صرفه‌جویی می‌شود و هم از امنیت بالایی برخوردار است. برای این دو شیوه از حمل هوایی بار، هواپیماهای مخصوصی در نظر گرفته شده است.
اگر می‌خواهید کالای خود را به خارج از کشور صادر کنید، باید کارت بازرگانی دریافت کنید. این کارت توسط اتاق بازرگانی و صنایع معادن ایران صادر شده و به تأیید وزرات صمت می‌رسد. کلیه افراد موظفند اسناد و مدارک صاحب کالا و یا نماینده قانونی او در تشریفات گمرک تحویل داده و مراحل اداری را طی کنند.
روند ترخص بار حمل شده به روش هوایی از گمرک، احتمال دارد بیش از حد معمول طول بکشد و شاید مجبور شوید هزینه بیشتری پرداخت کنید و این باعث می‌شود که این موارد را به قیمت تمام شده کالا اضافه کنید.
پس از ارائه مدارک مورد نیاز جهت صدور بارنامه و مجوز حمل، باید دقت داشته باشید هر شرکت هواپیمایی، هزینه متفاوتی برای حمل بار در نظر گرفته‌اند.
توجه داشته باشید در حال حاضر کرایه باربری هوایی بین المللی از فرودگاه امام خمینی(ره)، بر اساس وزن و حجم مرسوله محاسبه و قیمت‌گذاری می‌شود.
کالای خطرناک هر ماده یا ماده ای است که در صورت عدم استفاده و بسته بندی صحیح ، می تواند سلامتی ، ایمنی ، دارایی یا محیط زیست را به خطر بیندازد. کالاهای خطرناک نه کلاس دارند و دانستن اینکه کالای شما در کدام یک قرار دارد ، تصویر واضح تری از نحوه بسته بندی ، برچسب گذاری و حمل و نقل به شما ارائه می دهد.
مهمترین اعداد در کالاهای خطرناک که توسط برگه اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) از محموله شما تعریف می شود ، کلاس IMCO و شماره UN است.کدهای IMDG / IMCO توسط سازمان بین المللی دریایی برای حمل و نقل ایمن کالاهای خطرناک با کشتی و جلوگیری از آلودگی دریایی تنظیم شده است. شماره های UN (شماره های سازمان ملل) اعداد چهار رقمی هستند که مواد خطرناک و مواد (مانند مواد منفجره ، مایعات قابل اشتعال ، اکسید کننده ها ، مایعات سمی و غیره) را در چارچوب حمل و نقل بین المللی شناسایی می کنند.
معمولا شرکت های هواپیمایی، ترانزیت کالا را بسته به نوع کالا، به دو دسته محموله های معمولی و محموله های پر ارزش تقسیم بندی می کنند. محموله های معمولی شامل پوشاک و لوازم الکترونیکی می شود و طبیعتا سطح امنیت و هزینه های جابجایی در آن مقرون به صرفه است.
محموله های پر ارزش نیز که اقلامی از جمله طلا، فلزات گران بها و مواد شیمیایی خاص را شامل می شود، به سطح امنیت بالاتری نیازمندند و به همین دلیل هم هزینه های جابجایی آن بالا تر است. شرکت های هواپیمایی علاوه بر در نظر گرفتن سطح بالایی از امنیت برای این نوع از جابجایی ها، خدمات ویژه ای را هم برای دارندگان کالا در نظر می گیرند که از جمله ی آنها می توان به سرویس فرودگاه به فرودگاه و “درب به درب” اشاره کرد.
همانطور که از نام این عبارت پیداست، به هر گونه جابجایی مسافر و یا کالا، که از طریق وسایل نقلیه ی هوایی صورت بپذیرد، حمل و نقل هوایی می گویند. این وسیله اغلب، هواپیما ها را شامل می شوند و عملیات جابجایی، توسط ایرلاین ها و فرودگاه ها به انجام می رسد.
سه شاخصه ی مهم در رابطه با حمل و نقل هوایی وجود دارد که شامل زمان جابجایی، حجم بارگیری و هزینه می شود. در واقع این سه پارامتر باعث به وجود آمدن انواع روش های حمل و نقل هوایی می شود؛
روش هایی که از نظر کیفیت جابجایی هیچگونه برتری نسبت به یکدیگر ندارند و تاجران باید بر اساس نوع نیاز و وضعیت کالا های خود یکی از آن ها را انتخاب کنند. به طور کلی و بر اساس این پارامتر ها، حمل و نقل هوایی به سه دسته ی “پرواز چارتر“، “پرواز سیستمی” و “پرواز بازرگانی” تقسیم بندی می شود.
